DWDW #36: Rust roest
Aan het begin van de week
Week twee van mijn vakantiebaantje: het is geen beroerd werk en het is altijd leuk om onderweg te zijn. Toch heb ik er om tal van redenen dit keer minder zin in. Niet te veel over nadenken.
Lees verder
Tag: usa
DWDW #25: Loslaten, het blijft lastig
Aan het begin van de week
Na een week die vooral in het teken stond van The Beatles in Concert van afgelopen zaterdag, richten we de blik weer voorwaarts. Niet te ver… Een paar klussen rond huis, vrijdag op stap met de Parts Pro bus, en ander werk, want brood op de plank, rook uit de schoorsteen en meer van zulks. En stilletjes aan toewerken naar twee optredens met YTMIDM in het weekend van 2 en 3 juli. Als ze doorgaan. Het is nog even de vraag hoe het met Ton’s elleboog gaat. Afgeblazen zijn de optredens niet, dus gaan ze door.
Convinced they are ‘the chosen ones’ —
Jesus Thinks You’re a Jerk, Frank Zappa, 1987
And all their parents carry guns,
And hold them cards in the N.R.A.
(With their fingers on the triggers
When they kneel and pray)
Journaal #36: Met droge ogen
Aan het begin van de week
Buiten een ochtend met de broer op stap en een kwestie die u niets aangaat, staat er niets concreets op de planning. De lopende zaken.
It was her habit
The Grapes of Wrath, John Steinbeck
To build up laughter
Out of
Inadequate materials
Journaal #1: Dag na dag
Aan het begin van week #1
Een nieuw jaar, een nieuwe titel. De belangrijkste reden is dat de automatisch aangemaakte URL’s anders een rommeltje worden. Dit jaar heet de serie Journaal. Als ik het wekelijkse journalen volhoud tenminste. Want die twijfel is er altijd, ook nu weer.
Terugkeek #45: Een nieuwe dag
In juli 2017 ben ik begonnen met hardlopen. Sindsdien houd ik de trainingssessies in deze wekelijkse afleveringen bij. Ondertussen is het al een tijdje een kapstok voor andere zaken en gebeurtenissen. Soms prietpraat, soms serieus. Het leven, zo u wil.
Aan het begin van week #45
Spannende week voor de wereld. Want hoezeer de zelfbenoemde leider van de vrije wereld aan autoriteit heeft ingeboet, elke Amerikaanse scheet zorgt voor een vieze stank in de rest van de wereld. Four more years is om een heleboel redenen geen prettige gedachte.
wat losse zaken
nee, niet de terugkeer van de rubriek losse zaken. daar begin ik niet opnieuw aan. gewoon wat zaken die nu spelen.
vroeger
vanaf ca.1998 houd ik een “journaal” bij. daarin worden -naast mijn privé en zakelijke besognes- ook veel van de sessies, repetities, besprekingen en andere bandzaken beschreven.
zoals ik eerder al schreef is het deze maand 15 jaar geleden dat we aan de opnames van het eerste in ’t wild album begonnen zijn. op de website van de band heb ik bij elke track van het album een kort verhaaltje geschreven*. om die verhaaltjes te illustreren ben ik in mijn archief op zoek gegaan naar foto’s, oude teksten en aantekeningen. uit dat archief heb ik wat zaken gelicht die je op de band website kunt terugvinden.
een deel van het archief lag in een kast die al lange tijd niet meer geopend was. bij het graven kwam ik schrijfsels, correspondentie en verhalen tegen. knipsels. teksten. cd-rs met allerlei vergeten data. foto’s en verslagen van mijn trip naar de usa in 1998. mijn notities bij de (moeilijke) dagen met ytmidm in italiaans tirol in april 1999. en meer van zulk soort dingen. en talloze (duizenden) foto’s van optredens. ooit had ik het plan die in te plakken, of te scannen en te archiveren. maar daar kwam niets van. tijd, saai, veel werk. en nu nier veel zin om dat allemaal weer op te rakelen.
* over die terugblik: er blijkt bar weinig interesse meer te zijn voor in ’t wild. een paar likes op de facebook entries, een enkeling die de site bezocht, en nog minder die de tracks beluisterden. ik heb nog kort met het idee gespeeld om demo’s, onuitgebracht materiaal, studio-opnames en/of live-versies toe te voegen. ik ben blij dat ik mezelf dat werk heb bespaard.
ik heb een aantal foto’s gescand en bewerkt. een deel staat inmiddels op mijn instagram. de verhalen houd je van me tegoed.
usa 1998
