Ik eindigde vorige week met de constatering dat het aan zin ontbrak. Een andere, meer positieve constatering was dat de lente begonnen is. En hoe!
Goed.
My brothers Adolf, Rudolph, Pissoff, and Jackoff.
The Mothers 1971, FZ
The Sanzini Brothers!
Als je diep van binnen weet dat het, alle goede bedoelingen ten spijt, niet goed gaat komen. Dat dus…
Lees verder
Meestal schrijf ik dit intro aan het begin van de week. Soms komt het daar niet van, of is wat ik geschreven heb achterhaald. Weinig nieuws. Of weinig nieuws waar ik hier over wil schrijven. Wel flink wat woorden over vieze mannetjes, over racisten en fascisten, en over film en muziek.
Mensen die geen twijfel kennen
zijn alwetend of onwetend.
Niemand is alwetend.
Het concept tabula rasa, ofwel schone lei, spookt al een tijdje door mijn hoofd. Ik weet nog niet of en wat ik ermee ga doen. Een interessant gedachte-experiment.
You left me standing here
The Long and Winding Road, Paul McCartney
A long, long time ago
Don’t keep me waiting here,
Lead me to your door
Veel om over na te denken. En misschien juist ook weinig.
Zonder plannen de week in.
Forever just ended…
De stilste van de stille weken van augustus. En weinig zomer. Deze vrijdag in ieder geval een Parts Pro rit. Zin in.
It takes
Two to tango
De week begint met een last minute invalbeurt op de Parts Pro bus. Verder een paar halve plannetjes.
Alles van waarde
De zeer oude zingt, Lucebert
Is weerloos
Er komen een paar mooie lentedagen aan. Zaak om de werkweek goed in te delen. En het belooft een spannend weekje in Den Haag te worden.
Lees verder