Ik speel in een paar bands. Hoewel veel minder dan vroeger, treed ik met enige regelmaat op. Wat vaker optreden zou fijn zijn, maar de dingen gaan zoals ze gaan.
Vorige week leek ondanks het trieste familienieuws positief afgesloten te kunnen worden. Nieuws van zondag zet daar een dikke streep door. Knoop in de maag. En al is het van een totaal andere orde, ook de zakelijke zaken zitten me niet lekker.
Zaterdag optreden met The Nowhere Boys in Rijsbergen. Eindelijk weer eens live spelen.
Embrace the fuckery
Pennyworth
Na komende week pak ik het hardlopen weer op. En dan gaan we ook maar weer eens over de toekomst denken. Eerst nog vijf dagen de baan op. En zaterdag optreden. Buiten…
Lees verder
Na een flinke week en een prima (en pittig) weekend wacht nu een rustigere week. Eentje om de wonden te likken (wat fysieke ongemakken, niet echt onverwacht na twee optredens binnen 24 uur en weinig slaap daartussen), het hoofd leeg te maken en voorzichtig naar ‘morgen’ te kijken. En, omdat het ‘vijf jaar later’ is, enkele momenten van reflecteren.
Lees verder
Deze week repeteren en twee optredens met YTMIDM. Dan is het alweer bandvakantie. Het wordt tijd om eens wat plannen te gaan maken, Tal. We dansen verder. Eerst maar eens zien wat er maandag uit de koker komt.
Old friends have gone
Summer’s Gone, The Beach Boys
They’ve gone their separate ways
Our dreams hold on
For those who still have more to say
De week staat vooral in het teken van The Beatles in Concert, aanstaande zaterdag. Dus spulletjes in orde maken, chart doornemen, waar nodig oefenen, tas vullen, etc. Met YTMIDM weet ik wat nodig is, bij The Nowhere Boys moet ik altijd even goed nadenken.
Dus dat. Wat zakelijke zaken. Een paar privé zaken. En verjaren.
It’s just another day
Another Day, Paul McCartney
Drie dagen werken. Hemelsvaart. Het tuinhek afmaken. Vrijdag een Parts Pro rit. Zaterdag opbouwen en soundcheck. En dan zondag eindelijk weer eens optreden. Kom maar op!
Silence is easy
Ja, met de finish in zicht ben ik er dus toch tegenaan gelopen: COVID. Vooralsnog lijkt het mee te vallen; het is als een (voor mij) ‘reguliere’ verkoudheid, wat het natuurlijk niet is. We zullen zien. Het werk gaat gewoon door. En voor zaterdag staat er een optreden op de kalender, dus dan mag het wel klaar zijn.
Afgelopen vrijdag, voor het eerst ‘na’ de pandemie weer op het podium.
Deze week voor het eerst in lange tijd weer eens een dag op stap met de Parts Pro bus. En een paar repetities en twee concerten met The Nowhere Boys en Harmonie De Eendracht, in Fort Gertrudis, Geertruidenberg. Verder houd ik rekening met alles en niets.
A man is about as big as
Winston Churchill
the things that make him angry
