Na het optreden van afgelopen zondag met YTMIDM gaat de focus de komende tijd naar The Nowhere Boys. Verder is er werk, een lopende kwestie en nog wat andere zaken. Da’s al.
Ugh. Goedemorgen. Kort nachtje; ‘t was gezellig gisteren.
Een goed gesprek met de jarige broer, die eventjes ook weer mijn kleine broertje is. Komt goed.
Ja, met de finish in zicht ben ik er dus toch tegenaan gelopen: COVID. Vooralsnog lijkt het mee te vallen; het is als een (voor mij) ‘reguliere’ verkoudheid, wat het natuurlijk niet is. We zullen zien. Het werk gaat gewoon door. En voor zaterdag staat er een optreden op de kalender, dus dan mag het wel klaar zijn.
Afgelopen vrijdag, voor het eerst ‘na’ de pandemie weer op het podium.
Enige aarzeling over de voortzetting van dit journaal. Ik heb weinig te vertellen, weinig wat ik hier wil of kan delen. Misschien later. Misschien ook niet.
Als je niets zinnigs te zeggen hebt,
zeg dan niets
Er zijn wat zaadjes geplant. Nu afwachten. Eerst lopen, dan rennen.
Toeval is nu eenmaal de heersende wet in dit bestaan
Pieter Waterdrinker
De week begint met buitenspelen: een dagje Parts Pro. Dinsdag voor het eerst sinds begin november weer repeteren met YTMIDM. Benieuwd of we het nog kunnen. En hopelijk nieuws, van diverse fronten.
The time is gone
Time, Roger Waters
The song is over
Thought I’d something more to say
Na een paar drukke weken, zowel werk als niet-werk, nu weer even verder in eigen tempo. Op zoek naar duidelijkheid. Waar zijn we, waar gaan we heen? De stip aan de horizon. Of ik die stip zie of hem zelf moet gaan zetten, we zullen zien. Koffie?
Gib zu mir etwas Fußbodenbelag
Once Upon a Time, FZ
Unter diesen fetten, fließenden Sofa
Bijna uit de kreukels. Nog wat gemiep en gezeur. In cursief.
Half en half het plan om deze week weer te gaan hardlopen. Onder voorbehoud. Geen zin om iets te forceren. En geen zin om iets tegen mijn zin te doen.
Deze week een paar afspraken, beide belangrijk met het oog op de toekomst. Daarnaast een klein to-do-lijstje.
Lees verder
Mogelijk heb je het gemist: vorig weekend (9 oktober) ben ik na een optreden in het donker gestruikeld over een rits gitaren en ander gerei. Daarbij heb ik een paar ribben gekneusd en hebben mijn spieren een optater gekregen. Niets dramatisch, niets ernstigs, alleen hinderlijk en vervelend. Het ach en wee in cursief.
Een week die vooral in het teken van de toekomst zal staan. En donderdag ben ik gastspreker tijdens een webinar over veilig online bankieren.
Waarom?
Waarom niet,
da’s waarom!
